یادخدا : امروزه یکی از اساسی ترین دستورات بهداشتی، اعتدال در خوردن و آشامیدن است. می دانیم منشاء بسیاری از بیماری های جسمانی خروج از اعتدال کمی و کیفی می باشد. چه اینکه دستگاه گوارش به عنوان مهمترین عامل امراض مختلف شناخته شده است.

بدیهی است که جسم ابزار روح می باشد و روح با ابزار سالم تعالی می یابد، و جسم ناسالم موجب تضعیف روح می گردد. دین مبین اسلام که به تکامل روحانی می اندیشد باید ترقی و سلامتی جسمانی را هم در نظر داشته باشد و بر همین اساس قرآن کریم در لزوم اعتدال جسم و پرهیز از آنچه تعادل او را به هم زند می فرماید:

«...وَ کلُوا وَ اشْرَبُوا وَ لا تُسْرِفُوا إِنَّهُ لا یحِبُّ الْمُسْرِفِینَ»

مرحوم طبرسی صاحب تفاسیر متعدد و از جمله تفسیر مجمع البیان در ذیل تفسیر آیه شریفه می نویسد:

هارون الرشید خلیفه عباسی، پزشکی مسیحی و متبحّر داشت، وی روزی نزد «علی بن حسین بن واقد» آمد و به او گفت: من در کتاب شما و سنّت پیامبرتان چیزی از طب نمی یابم در حالیکه علم ابدان در کنار علم ادیان است.

هارون پاسخ داد همه دستورات طبی در نیم آیه قرآن آمده است «کلُوا وَ اشْرَبُوا وَ لا تُسْرِفُوا» پیامبر ما نیز همه طبابت را خلاصه نموده و فرموده است:

«الْمَعِدَةُ بَیتُ الأدْواءِ وَ الْحِمْیةُ رَأْسُ الدَّواءِ وَاعْطِ کلَّ بَدَنٍ ما عُوِّدَبِهِ»

طبیب مسیحی که متحیر از سخنان هارون شده بود، گفت: کتاب شما و پیامبر شما چیزی از طبابت برای جالینوس باقی نگذاشته است.